Πείτε μου λίγο για τη ζωή του καθηγητή Σαϊμπάμπα και για πώς γνωριστήκατε οι δύο σας
Από τότε που ήταν μικρό παιδί, ενδιαφερόταν για τη λογοτεχνία. Αυτή ήταν και η αιτία της πρώτης συνάντησης μας. Παρόλο που βρισκόμασταν σε διαφορετικά σχολεία στο Αμαλαπούραμ στο Άντρα Πραντές γνωριστήκαμε κατά τη διάρκεια των μαθημάτων όταν βρισκόμασταν στο Επίπεδο 10. Ο Σαϊμπάμπα προέρχονταν από μια πολύ φτωχή οικογένεια. Και οι δικοί μου γονείς μας ήταν αγρότες, αλλά η δική του οικογένεια αγωνίζονταν ακόμη για τρία κανονικά γεύματα την ημέρα! Υπέστη μια σοβαρή πολιομυελίτιδα όταν ήταν πέντε ετών και εξαιτίας της απέκτησε αναπηρία σε ποσοστό 90%. Τότε δεν υπήρχαν πατερίτσες ή αναπηρικές καρέκλες. Φορούσε παντόφλες στα χέρια του και σερνόταν στα τέσσερα. Ο αδελφός του συνήθιζε να τον βάζει στο ποδήλατό του και να τον πηγαίνει στο σχολείο. Του άρεσαν οι Sarat Chandra (1), Tagore(2), Premchand(3), Sri Sri (Srirangam Srinivasa Rao)(4) και άλλοι συγγραφείς. Ενώσαμε την αγάπη μας για τα βιβλία. Ίσως το ενδιαφέρον για τα κοινωνικά ζητήματα άρχισε στην Ιερατική Σχολή του Αγίου Ιωάννη, όπου σπούδαζε μέχρι το Επίπεδο 10. Βγήκε πρώτος και συνέχισε για να πάρει υποτροφία. Και οι δύο πήγαμε στο κολέγιο SKBR στην πόλη Αμαλαπούραμ. Συνέχισε τις σπουδές του στην αγγλική λογοτεχνία.
